Słodka, śliczna, dziecinna – erotyczny ideał Japończyka
Jaki był najbardziej szalony okres w Twoim życiu? A może ciągle trwa? Prawdopodobnie, jak każdy europejczyk i mieszkaniec USA pomyślisz o latach w okolicach dwudziestych urodzin. W Japonii sprawa wygląda inaczej.
Bardzo restrykcyjne reguły życia sprawiają, że jedynym beztroskim momentem są lata wczesnego dzieciństwa. Nic więc dziwnego, że we wspomnieniach pozostają także najbardziej atrakcyjnymi. Niezwykle popularny wizerunek japońskich uczennic udowadnia, że dotyczy to także kwestii erotycznych.
Musisz być kawaii
Kawaii to słowo klucz w japońskiej popkulturze. Oznacza coś uroczego, słodkiego, ale także niewinnego i bezbronnego. W ten sposób opisuje się kocięta, dziecinne, różowe gadżety z Hello Kitty, ale przede wszystkim kobiety (a może raczej dziewczynki). Nie ma zbyt wiele wzorców na kobiecość w Japonii.
Dorosła kobieta jest zuniformizowana, a przez to aseksualna. Jest matką i żoną, w skromnym, niewyzywającym stroju. Cała fantazja erotyczna skupia się wokół drugiego, uroczego i bezbronnego (kawaii) wzorca. Dlatego na billboardach wszystko sprzedają uczennice w za krótkich spódniczkach, a w dzielnicach czerwonych latarni sprzedają także siebie.
Aby trzymać się faktów, trzeba podkreślić, że uczennice nie zawsze są uczennicami często to dorosłe kobiety, które swoje ciało, język i styl celowo zdziecinniają. Japończycy boją się dorosłych, zbyt silnych i zdecydowanych kobiet, z czego rodzi się ogromne zapotrzebowanie na burikko, czyli kobietę-ideał, kwintesencję bycia kawaii.
Uczennica w wersji hard
Wszyscy znają wizerunek japońskiej uczennicy. Długonoga postać w szkolnym mundurku z niepokojąco krótką spódniczką, z ogromnymi, niewinnymi oczami. W Polsce najczęściej kojarzy się z Czarodziejką z księżyca, ale obecna jest w milionach odsłon, w każdej niemal mandze. Manga to rysunkowe opowieści, rodzaj komiksu, który w Japonii jest znacznie popularniejszy niż książki.
Istnieje mnóstwo rodzajów mangi, w tym bardzo rozwinięty nurt erotyczny, z wyjątkowo mocnym rodzajem pornograficznym hentai. W Japonii obowiązuje zakaz publikowania realistycznych wizerunków genitaliów oraz włosów łonowych. W przypadku mangi, czyli historii rysowanych, a szczególnie gdy jej bohaterkami są dzieci bez śladu następstw dojrzewania przepisy można łatwo obejść.
Manga żyje własnym życiem
Koncerny wszelkiego rodzaju szybko zauważyły potencjał kawaii, stąd ich infantylne reklamy. Szybko wytworzyła się moda, by być kawaii, a taka postawa wśród dziewcząt jest nagradzana zachwyconymi spojrzeniami mężczyzn oraz ogromną machiną marketingową, która produkuje coraz to nowe akcesoria, by dziewczęta i kobiety mogły wydawać się coraz młodsze i bardziej niewinne.
Niebezpieczeństwo zdziecinnienia
Japończycy uważają, że żadna fantazja nie jest niebezpieczna jeżeli pozostaje w sferze fantazji. Dlatego nawet najbardziej perwersyjne hentai czytane są w metrze przez mężczyzn, po których stroju i pozycji społecznej można by się spodziewać raczej prasy ekonomicznej. Wygląda jednak na to, że zapewnienia o brudnych myślach i czystych działaniach to niemożliwe do zrealizowania mrzonki.
Dzielnice czerwonych latarni kwitną, potrzeba urzeczywistnienia fikcji jest niezwykle silna. Dorośli mężczyźni na ulicy płacą uczennicom za rozmowę i możliwość potrzymania ich za rękę. Często jednak na tych usługach się nie kończy. Problem jest głęboko zakorzeniony w tej kulturze i skuteczna walka z pedofilią, którą promuje cała popkultura musiałaby zacząć się od fundamentów, czyli rozluźnienia reżimu opresyjnego wychowania i pracy. A to Japończykom nie mieści się w głowie.
Co powinno nas zastanowić, także w zachodnim świecie często niebezpiecznie seksualizujemy wizerunek za młodych dziewcząt. Wystarczy sobie przypomnieć wczesną karierę Britney Spears czy moment, w którym idolka dziewcząt Miley Cyrus przestała być znana jako Hannah Montana i zaczęła swoją rozbuchaną erotycznie karierę. My też uwielbiamy być kawaii?
